- با توجه به توسعه فراوان در جنبه‌های مختلف زندگی، چرا در برابر مراجعه به روانپزشک مقاومت می‌کنیم؟
- چرا هنوز هم خیلی از ما با خوردن قرص‌ها و داروهای روانپزشکی مشکل داریم؟
- چرا استفاده از داروهای روانپزشکی برای خیلی از ما شبیه یک ننگ است؟
به‌علت حرفه‌ای که دارم، عمدتاً با افرادی که باید دارو روانپزشکی مصرف کنند، در ارتباط هستم. بیشتر آن‌ها خیلی از این موضوع ناراحت‌اند و مدام می‌پرسند که چه زمانی امکان قطع کردن داروهای روانپزشکی وجود دارد؟ و یا عوارض جانبی این داروها ممکن است چه آسیبی به من وارد کند؟
این در حالی است که این افراد برای رفع مشکلات جسمی خود -مانند فشارخون و قند خون بالا- به‌صورت مداوم برای تمام عمر دارو مصرف می‌کنند و این موضوع اصلاً برایشان آزاردهنده نیست. خیلی از آن‌ها -حتی یک‌بار هم- برگه مضرات این داروها را نخوانده‌اند؛ زیرا یقین دارند که خوردن این داروها به بهبودشان کمک می‌کند.
آن‌ها هیچ‌گاه نمی‌پرسند که اگر داروهای روانپزشکی مصرف کنند، بهتر است یا یک‌عمر زندگی خود و اطرافیانشان را درگیر مضرات بیماری‌های چون وسواس، افسردگی، اضطراب و بیش‌فعالی کنند. پس چه باید کرد؟ و برای حل این مشکل باید چطور چاره‌جویی کرد؟
گفتیم نظر اهل‌فن را بپرسیم. به همین دلیل سجاد سعیدنیا در قسمت هفتم پادکست سه‌شنبه‌های سلامت روان به سراغ دکتر محمدرضا سرگلزایی رفته است.
درود بیکران بر شما و سپاس فراوان از شما بخاطر این مطالب بسیار ارزشمند.امیدوارم همواره در مسیر رشد برقرار و ماندگار باشید.