در باب اندیشه‌های خام | قسمت اول

در پادکست «ما هیچ ما حکایت» قرار است با هم شنونده قصه‌های واقعی از اتاق درمان باشیم. قصه‌هایی که فقط اندکی تغییر کرده‌اند تا به رسم رازداری حرفه‌ای، هویت صاحبان اصلی آن‌ها محفوظ باقی بمانند.

در این داستان‌ها قضاوت، جمع‌بندی و نتیجه‌گیری نمی‌کنیم و قرار نیست هیچ حکمی صادر ‌کنیم. همچنین سعی نخواهیم کرد که شما را به این سمت که چه تصمیمی درست و چه تصمیمی غلط است، هدایت کنیم.

در این قصه‌ها فضایی برای شما فراهم شده است تا بتوانید دنیا را از چشم دیگران ببیند و از گوش دیگران بشنوید تا بتوانیم جهان را وسیع‌تر، عمیق‌تر و واقعی‌تر از آنچه تا کنون دریافته‌ایم، تجربه کنیم.

در این قسمت از پادکست ما هیچ ما حکایت، دکتر محمدرضا سرگلزایی داستانی از مثنوی مولوی در باب اندیشیدن را برایمان مطرح می‌کند.

در ادامه قرار است که به مفهوم اندیشیدن بپردازیم. درواقع ما همیشه در حال اندیشیدن هستیم و در گفت‌وگوهایی که با دیگران داریم، اندیشه‌های خود را به اشتراک می‌گذاریم.

مثلاً وقتی‌که مشغول تدریس هستیم، اندیشه‌های خود را به دیگران منتقل می‌کنیم و زمانی که شنونده درس‌های دیگران هستیم نیز اندیشه‌های دیگران را دریافت می‌کنیم.

به‌طورکلی می‌توان گفت دنیایی که در آن زندگی می‌کنیم، دنیای دادوستد اندیشه‌ها است؛ اما باید تنها به اندیشه‌هایی که ارزش دارند، اهمیت دهیم.

در اینجا اندیشه‌های کم‌ارزش همان اندیشه‌های خام، نادرست و کم‌ کیفیتی هستند که انتقال اندیشه در آن‌ها درست انجام نمی‌گیرد.

این موضوع به این دلیل اهمیت دارد که ما روزانه از طریق فضاهای مختلف در معرض اندیشه‌های مختلف قرار می‌گیریم که اگر این اندیشه‌ها غنی و باارزش نباشند؛ مانند غذای مسمومی هستند که ممکن است ما را دچار دردسرها و سردرگمی‌های مختلف در این عصر شلوغ کنند.

مهم‌ترین نکته‌ای که از این پادکست دریافت کرده‌اید، چه بوده است؟ در کامنت بنویسید تا دیگران هم استفاده کنند.

همراهان ما در تولید این پادکست

راوی و نویسنده پادکست: دکتر محمدرضا سرگلزایی

تدوین: رامین صفاری

پوستر: مجتبی ادیبی

عکس: محمد ادیبی

تهیه‌کننده: محمد دخیلی